Μετράμε τους αγαθούς

Εχω μια πρόταση να κάνω για ένα θέμα πολύ σοβαρό. Προηγουμένως, όμως, θεωρώ απαραίτητο να εξηγήσω πώς αντιλαμβάνομαι την ανθρώπινη κατάσταση που ονομάζουμε «συνωμοσιολογική σκέψη», ώστε να μην παρεξηγηθεί η πρότασή μου ως υπεροπτική και μάλιστα όταν η πρακτική αξία της στην καθημερινότητά της είναι μεγάλη, όπως θα αποδείξω παρακάτω.

Αυτό που μας τρομάζει περισσότερο τους ανθρώπους είναι η αβεβαιότητα, ουσιαστικά δηλαδή αυτό που δεν ελέγχουμε: η τύχη και πώς μέσα σε μια στιγμή αλλάζει για πάντα τη ζωή μας. Θυμηθείτε το κλασικό παράδειγμα με τη γλάστρα που πέφτει από τον τρίτο όροφο και συναντά το κεφάλι του ανέμελου περαστικού. Είναι πάρα πολύ απίθανο, φυσικά, το οποίο ωστόσο δεν μπορείς να το αποκλείσεις τελείως. Θεωρητικά δεν μπορείς να αποκλείσεις ούτε το εξωφρενικό ότι μια αγελάδα θα πέσει από τον ουρανό στο κατάστρωμα ενός ιαπωνικού αλιευτικού και θα το βυθίσει. (Συνέβη αυτό, την εποχή της διάλυσης της Σοβιετίας, είναι γεγονός. Η αγελάδα ήταν προϊόν λεηλασίας των στρατιωτών που επέστρεφαν και αναγκάστηκαν να την πετάξουν λόγω του επικίνδυνου βάρους που είχε το αεροσκάφος.) Λίγο νευρωτικός αν είσαι λοιπόν – και ποιος δεν είναι στις μέρες μας; – και συγκεντρώσεις τη σκέψη σου στο παράλογο, αλλά θεωρητικά πιθανό, ενδεχόμενο της ουρανοκατέβατης γλάστρας, θα τρελαθείς και θα φοβάσαι να ξεμυτίσεις από το σπίτι σου. Οπότε τι κάνεις; Το αποδέχεσαι και το ξεχνάς, επειδή καταλαβαίνεις ότι, όσο και αν εμπιστεύεσαι τη λογική, έχει τα όριά της, όπως έχουν και οι δικές σου δυνατότητες να εξηγήσεις τον κόσμο μέσα στον οποίο βρέθηκες.

Ομως, αυτή η αποδοχή δεν είναι το ίδιο εύκολη για όλους. Είναι πολλοί, πάρα πολλοί, εκείνοι οι οποίοι δεν αντέχουν το άγχος του αγνώστου, ούτε και το μέγεθος της μικρότητάς τους ενδεχομένως, γι’ αυτό και θέλουν έτοιμες λύσεις για όλα. Θέλουν κυρίως ολοκληρωμένες εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν και δεν τα καταλαβαίνουν. Εξηγήσεις που δεν θα τους φέρνουν αντιμέτωπους με τη δική τους ανημπόρια. Με αυτόν τον τρόπο φαντάζομαι ότι λειτουργεί η συνωμοσιολογία. Οπως κάποτε οι άνθρωποι βλέπαμε τον κεραυνό και νομίζαμε ότι είναι ένας θεός, έτσι τώρα κάποιοι ανάμεσά μας βλέπουν την απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ και πιστεύουν ότι ήταν στημένη από τον ίδιο.

Οι άνθρωποι των οποίων η σκέψη έχει ροπή στη συνωμοσιολογία, ακόμη και οι συστηματικοί συνωμοσιολόγοι, δεν είναι απαραιτήτως αυτό που λέμε κακοί άνθρωποι, αντιθέτως μπορεί να είναι αξιαγάπητοι και πολύ διασκεδαστικοί στην παρέα. Εντούτοις, δεν παύουν να είναι επικίνδυνοι! Προσπαθήστε, παρακαλώ, να συλλάβετε κάπως το μέγεθος του άλματος που κάνουν όλοι αυτοί που πιστεύουν, νομίζουν ή υποψιάζονται ότι η απόπειρα ήταν στημένη από τον Τραμπ. Σκεφτείτε μόνο την προετοιμασία για να το στήσουν. Να βρεις έναν ηλίθιο που θα είναι ικανός να ξύσει το αφτί του Τραμπ με μια βολή από τα 130 μέτρα, αλλά και πρόθυμος να πεθάνει στη συνέχεια ή αρκετά βλάκας για να μην του περάσει από τον νου ότι θα τον σκοτώσουν, και, τέλος, πρέπει να έχεις και την πρόθυμη συνεργασία της μυστικής υπηρεσίας αλλά και των λοιπών αστυνομικών δυνάμεων. Αν κάποιος μπορεί να το οργανώσει όλο αυτό, με την τελειότητα στην εκτέλεση που όλοι θαυμάσαμε, με τις δυνατότητες που έχει σίγουρα μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος και δεν χρειάζεται να καταφύγει σε τέτοια τεχνάσματα. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί το πιστεύουν και το κουβεντιάζουν σοβαρά. Επομένως, τι;

Και έτσι φτάσαμε στην πρόταση. Η απόπειρα κατά της ζωής του Τραμπ δίνει την ευκαιρία στον καθένα μας να καταγράψει τους επικίνδυνα αγαθούς που κυκλοφορούν στο περιβάλλον του. Δεν είναι δύσκολο, ούτε χρειάζεται να γίνεις αδιάκριτος, γιατί όλοι αυτό το θέμα συζητούν. Μόλις διαπιστώσεις ότι κάποιος τα λέει αυτά στα σοβαρά και τα πιστεύει με πάθος, τον καταγράφεις και παίρνεις τα μέτρα σου, δηλαδή την απόστασή σου και ξέρεις πια τα όρια που μπορεί να έχει η συνεργασία μαζί του. Αν, λ.χ., ένας δάσκαλος πιστεύει στην εκδοχή της σκηνοθετημένης απόπειρας, θα θέλατε να κάνει μάθημα στο παιδί σας; Να το ξαναπώ, λοιπόν, τούτη τη φορά όσο πιο ωμά μπορώ: μετράμε τους βλάκες. Η απόπειρα κατά του Τραμπ επιδρά σε αυτούς όπως η βροχή στα σαλιγκάρια: τους βγάζει από το καβούκι τους και εκδηλώνονται.