Έξι χρόνια από τη φονική φωτιά στο Μάτι – Εκδηλώσεις μνήμης για τους νεκρούς που «ζητούν δικαίωση»

Έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από την εθνική τραγωδία στο Μάτι, με τους 104 νεκρούς και τους 147 τραυματίες/εγκαυματίες, ορισμένοι από τους οποίους υποφέρουν ακόμα και μαζί με τους συγγενείς των θυμάτων, συνεχίζουν να ανεβαίνουν τον προσωπικό τους Γολγοθά, περιμένοντας δικαίωση.

O χρόνος για τους περισσότερους επιζώντες από τη φονική πυρκαγιά έχει σταματήσει στις 23 Ιουλίου 2018.

Καθημερινός Γολγοθάς

«Στην πραγματικότητα κάθε μέρα για εμάς είναι επέτειος και κάθε μέρα δικάσιμη είναι μια κηδεία, αυτό δεν το έχει καταλάβει κανένας» αναφέρει ο επιζών Γιάννης Οικονομίδης.

Ο Γιάρεκ βρισκόταν στο Μάτι για διακοπές με την οικογένειά του. Η 38χρονη γυναίκα του και ο 9χρονος γιος του κάηκαν. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, βρίσκεται πίσω στο σημείο μηδέν.

«Προσπαθούσα να τους βρω, η γυναίκα μου πήρε τον αδερφό μου στην Πολωνία και του είπε “είμαστε καλά, μπαίνουμε σε μία βάρκα για τη Ραφήνα” και του ζήτησε να ψάξει να βρει εμένα» λέει στην ΕΡΤ μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Ο Γιάρεκ τα τελευταία έξι χρόνια θεωρεί το Μάτι δεύτερο σπίτι του. Στην Πολωνία έχει αφήσει τη δουλειά του και περιμένει τη δεύτερη δικαστική απόφαση.

«Αυτό που συνέβη ήταν πρωτόγνωρο για εμάς, δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ, εγώ προσωπικά βρήκα άνθρωπο καμμένο στην άκρη του δρόμου σε ένα μονοπάτι που οδηγεί στη θάλασσα και ήταν καρβουνιασμένος» λέει κάτοικος της περιοχής.

Σε κλίμα βαρύ, οι συγγενείς των νεκρών και οι δεκάδες εγκαυματίες ετοιμάζονται για τις εκδηλώσεις μνήμης της μαύρης επετείου -6 χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά.

Περιμένοντας τη δικαίωση

Η δίκη σε δεύτερο βαθμό είναι στην αρχή της. Σε έξι συνεδριάσεις, έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί διαδικαστικά θέματα και αιτήματα όπως αναφέρει το ertnews,  πριν ξεκινήσουν να αφηγούνται τον εφιάλτη οι συγγενείς αυτών που χάθηκαν.

«Έξι χρόνια τώρα η υπόθεσή μας έχει μείνει στα τυπικά, για τυπικούς λόγους δεν αναβαθμίστηκε ποτέ σε κακούργημα, για τυπικούς λόγους δεν είναι εδώ όσοι θα έπρεπε να είναι σαν κατηγορούμενοι» τονίζει (ΕΡΤ) ο Άρης Χερουβείμ, συγγενής τεσσάρων θυμάτων.

Μετά την εισαγγελική έφεση, η δίκη για την τραγωδία της ανατολικής Αττικής γίνεται από μηδενική βάση και για τους 21 κατηγορούμενους.

Πρωτόδικα, είχαν καταδικαστεί μόλις έξι, πέντε πρώην υψηλόβαθμοι της Πυροσβεστικής και ο ηλικιωμένος που άναψε τη φωτιά για να κάψει ξερά χόρτα στο Νταού Πεντέλης. Οι ποινές τους ήταν 3 έως 111 χρόνια φυλάκιση, που μετατράπηκαν σε χρηματικές προς 10 ευρώ ημερησίως για όλους.

Η απόφαση προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις. Η οργή ήταν μεγάλη. Οι νεκροί αυτής της δίχως προηγούμενο τραγωδίας έμειναν δίχως δικαίωση. «Καταραμένοι να καείτε στην κόλαση όπως τα παιδιά μας» ακούστηκε μέσα στη δικαστική αίθουσα.

Εκδηλώσεις μνήμης για την 6η επέτειο

Eκδηλώσεις μνήμης για την 6η επέτειο από την τραγωδία στο Μάτι πραγματοποιούνται σήμερα 23 Ιουλίου 2024. Τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη θα εκπροσωπήσει ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης.

• Στις 09:00 θα τελεστεί επιμνημόσυνη Δέηση, στον Ι.Ν του Αγ. Ιωάννη, στο Νέο Βουτζά και στις 09:30 Αρχιερατικό Μνημόσυνο, στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, στο Κόκκινο Λιμανάκι, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μεσογαίας κ. Νικολάου.
• Στις 18:30, στο Μνημείο των Θυμάτων, στο Νέο Βουτζά, θα τελεστεί τρισάγιο και θα ακολουθήσει το Προσκλητήριο των 104 νεκρών. Στη συνέχεια, θα γίνει πορεία προς το Μάτι από τις οδούς Αλεξάνδρου, Διαγόρα, Εκάβης, Ισμήνης, (διέλευση Λεωφόρου Μαραθώνος), Κυανής Ακτής και Ποσειδώνος.
• Στις 20:00 θα διεξαχθεί η κύρια εκδήλωση και το τρισάγιο στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο στο Μάτι (Ν.Α.Ο.ΜΑ.)
• Στις 21:00, περπατώντας μέσω Ποσειδώνος από το Ν.Α.Ο.ΜΑ θα γίνει προσέγγιση της Αργυράς Ακτής.

104 φαναράκια στη θάλασσα

Στην Αργυρά Ακτή, στην ένωση των δύο δήμων, Μαραθώνος και Ραφήνας-Πικερμίου, θα λάβει, επίσης, χώρα και το δρώμενο που ξεκίνησε από την κόρη ενός θύματος: 104 πλωτά φαναράκια αφήνονται στη θάλασσα: “ να τα ταξιδέψει στη μνήμη των ανθρώπων που πνίγηκαν, στη μνήμη των ανθρώπων που περίμεναν στο νερό με καμένες τις σάρκες τους για μια βοήθεια που ήρθε πολύ αργά, των ανθρώπων που ξεψύχησαν δίπλα στο νερό, των ανθρώπων που δεν έφτασαν ποτέ στο νερό, των ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν και δεν είχαν νερό’’.