Polacy w Iranie. "Teheran pełen jest tęsknoty i rozstań"

"W szpitalu cywilnym w Teheranie po kursie pielęgniarskim pracuje Wincentyna Próchnicka. Będzie wspominać, że przybywający z ZSRR Polacy wyglądają jak kościotrupy. Helena Jabłońska zapamięta dzieci chorujące na tyfus brzuszny, tyfus plamisty, dyzenterię, dyfteryt i kilkoro maluchów chorych na cholerę. Kobieta jest siostrą oddziałową. Gdy co rano przychodzi do szpitala, na samym początku pyta, ile dzieci umarło w nocy" — przypominamy fragment książki "Domy na piasku. Polacy w Iranie" Katarzyny Rodackiej wydawnictwa Znak. To pierwszy reportaż historyczny o polskich uchodźcach w Iranie.