Επιχείρηση Sugar daddies

Πώς διασταυρώθηκαν έτσι αυτή την εβδομάδα οι δυο ορθοδοξίες; Απ’ τη μια το ορθόδοξον του κλήρου κι απ’ την άλλη το του κομμουνισμού τοιούτον. Οι μεν ιερείς ανακοίνωσαν ότι δεν θα τελέσουν τη θείαν λειτουργία στη Μητρόπολη των Αθηνών ως είθισται παρουσία του πολιτικού κόσμου της χώρας αλλά θα τη γιορτάσουν μόνοι στη Μονή Πετράκη. Ετσι για να σκάσουνε όλοι οι πολιτικοί από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο βουλευτάκο, που πήγαν και μου ψήφισαν τον γάμο των ομοφύλων και γίναμε Σόδομα και Γόμορρα. Και επίσης έστειλαν φιρμάνι στο Προεδρικό Μέγαρο λιτό κι απέριττο που λέει «Στο επίσημο δείπνο που μας καλέσατε αν μας δείτε να μας γράψετε». Το Μέγαρο τους έγραψε κανονικά. Εμείς σου λέει θα μαγειρέψουμε και θα σας περιμένουμε, κι αν δεν έρθετε σκασίλα μας μεγάλη και δέκα παπαγάλοι, κι ό,τι περισσέψει θα τα δώσουμε στους άστεγους.

Οπως καταλαβαίνουμε η Εκκλησία με αφορμή το νομοσχέδιο για τους γάμους βρήκε ευκαιρία να διαχωρίσει τη θέση της από το Κράτος, μήπως είναι ώρα να διαχωρίσει και το Κράτος τη θέση του από την Εκκλησία; Ετσι μια ιδέα ρίχνω. Ο κύριος Μητσοτάκης πέτυχε μέχρι τώρα να περάσουν και τα δύο νομοσχέδια που πάνε τη χώρα πολύ μπροστά, δεν τολμάει ένα ακόμα βήμα, ή μάλλον ένα άλμα που θα μας οδηγήσει ακόμα πιο κοντά στην Ευρώπη που θέλουμε δεν θέλουμε, έτσι κι αλλιώς εκεί ανήκουμε; Αυτά με τα καλυμμαύχια και τα πετραχήλια.

Και πάμε στο άλλο στρατόπεδο της ορθοδοξίας, του τιμημένου ΚΚΕ. Εκεί με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ ακούσαμε τον κύριο Κουτσούμπα να αρχίζει την επίθεσή του στην κυβέρνηση με τη φράση «Εχετε χάσει τα αβγά και τα πασχάλια». Ωραία έναρξη, πολιτικά ορθή και εμπεριστατωμένη. Δεν αρκέστηκε όμως σ’ αυτό αλλά εξετράπη και σε άλλους δρόμους και ατραπούς πρωτόγνωρους γι’ αυτόν, δρόμους που δεν μας είχε συνηθίσει. Εφτασε δε σε σημείο να αρθρώσει το εξής κατεβατό. «Για το ανέκδοτο του σκανδιναβικού μοντέλου, ούτε οι Σκανδιναβοί δεν σας πιστεύουν, αφού κι αυτοί έχουν πάρα πολύ πικρή πείρα από την επιβολή διδάκτρων που οδηγούν ακόμα και σ’ αυτή τη σαπίλα, νέες κοπέλες, φοιτήτριες, να οδηγούνται να αναζητούν »sugar daddies» για να χορηγήσουν τις σπουδές τους, με γνωστά ανταλλάγματα φυσικά».

Αχου το μου μωρέ. Που μου ξέρει και τα sugar daddies. Αχου το μου. Του τό ‘χατε εσείς του κυρίου Δημήτρη; Γιατί εγώ… μάλλον προς σε κυρ-Μήτσο μου έφερνε. Με το κοστουμάκι του, τα γυαλάκια του τα δασκαλίστικα, με τα κιλάκια του τα ισομοιρασμένα, με τα αστειάκια του να γίνονται ψιλοβάιραλ, με τα όλα του. Πού ξανοίχτηκε στα άγνωστα πέλαγα της επί χρήμασι ηδονής; Και λένε μετά οι άλλοι, ότι δεν ντρέπεται μεγάλος άνθρωπος και μορφωμένος να είναι τέτοιος σεξιστής; Και μάλιστα παραμονή της «Ημέρας της Γυναίκας». Ποιος σεξιστής παιδιά; Και ποια παραμονή; Και ποιας γυναίκας; Για γέλια είναι ο άνθρωπος. Γελάμε, γυρνάμε το κεφάλι, και πάμε παρακάτω.

Λοιπόν. Πάει κι αυτός. Ποιος έχει σειρά;

Να προσέλθει ο επόμενος.

Χαιρετώ