Πού και πώς θα χτίζονται καταλύματα και θεματικά πάρκα

Στην υποστήριξη θεματικών μορφών τουρισμού παράλληλα με τον τουρισμό ήλιου – θάλασσας, στην προώθηση σύγχρονων τουριστικών προϊόντων και καταλυμάτων (νέων και υφιστάμενων) υψηλής ποιότητας και στην ισορροπία μεταξύ κλασικών και αναδυόμενων τουριστικών μοντέλων (όπως ιδίως ο τουρισμός διαμοιρασμού και η τουριστική κατοικία) στοχεύει, μεταξύ άλλων, το Νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση (έως τις 15 Σεπτεμβρίου) μαζί με τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

Το Νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό έρχεται να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε στον χωροταξικό σχεδιασμό μετά την ακύρωση από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) των προηγούμενων ΕΧΠ Τουρισμού των ετών 2009 και 2013.

Επιπλέον, το Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, όπως ανακοινώθηκε, στοχεύει ακόμη στις διασυνδέσεις μεταξύ διαφορετικών μορφών τουρισμού με βάση την έννοια της σύνθετης τουριστικής εμπειρίας και της πολλαπλότητας των τουριστικών πόρων (φυσικών, πολιτιστικών κ.λπ.). Επίσης στοχεύει στη μείωση των διαπεριφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων τουριστικής ανάπτυξης και στην επέκταση της τουριστικής περιόδου, με εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων διαφόρων περιοχών, αλλά και στη χωρική οργάνωση του τουρισμού, με άξονες την ενίσχυση των οργανωμένων μορφών χωροθέτησης, την καινοτομία στο τουριστικό προϊόν, τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου, την ολοκληρωμένη διαχείριση των προορισμών, την αντιμετώπιση φαινομένων υπερτουρισμού, αξιοποιώντας με κατάλληλο τρόπο την ιδιαιτερότητα της ανομοιογένειας του εθνικού χώρου.

Με το Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό επιχειρείται ακόμη η απλούστευση των διαδικασιών χωροθέτησης και ο συντονισμός όλων των βαθμίδων σχεδιασμού που επηρεάζουν τον τουρισμό, καθώς και η προσαρμογή του τουρισμού στα νέα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής.

Η κατηγοριοποίηση

Με τον προωθούμενο σχεδιασμό υπάρχει μια κατηγοριοποίηση του εθνικού χώρου με βάση:

α) Τη χωρική διάρθρωση του τουριστικού φαινομένου.

β) Τα ειδικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά και το ειδικό καθεστώς κάποιων περιοχών.

γ) Τη χωροθέτηση ειδικών μορφών τουρισμού και τουριστικών υποδομών.

Η κατηγοριοποίηση αφορά 1.034 δημοτικές ενότητες, ενώ ως ειδικές μορφές τουρισμού αναφέρονται ο τουρισμός υπαίθρου, ο αθλητικός τουρισμός, ο θαλάσσιος τουρισμός, ο πολιτιστικός τουρισμός, ο θρησκευτικός-προσκυνηματικός τουρισμός, ο συνεδριακός τουρισμός και ο τουρισμός υγείας.

Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά από τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας & Τουρισμού, με το ΕΧΠ δίνονται κατευθύνσεις για τον υποκείμενο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Επίσης παρέχεται η δυνατότητα στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια και στον Πολεοδομικό Σχεδιασμό Α’ Επιπέδου (Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια, Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια κ.λπ.) να εξειδικεύουν τις κατευθύνσεις – ρυθμίσεις του παρόντος ΕΧΠ σε επίπεδο διοικητικής υποενότητας ή τμήματος αυτής, εφόσον αυτό προκύπτει από τα στοιχεία της ανάλυσης στο επίπεδο της κλίμακας του αντίστοιχου σχεδιασμού.

Παράλληλα, περιλαμβάνονται προτάσεις για τις αναγκαίες υποστηρικτικές υποδομές, όπως μεταφορικές υποδομές, σταθμοί εισόδου, ύδρευση, διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, υποδομές υγείας.