Μαρκ-Ολιβιέ Παντί: «Ο ρόλος της Γαλλίας στην Ευρώπη θα εξασθενεί τα επόμενα χρόνια»

Οι συζητήσεις για τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού θα είναι δύσκολες, αλλά αν η Αριστερά καταγράψει κέρδη με τη θέσπιση ενός φόρου για τους πλούσιους και τη μεταρρύθμιση του νόμου για τη μετανάστευση θα μπορέσουν να καταλήξουν σε συμφωνία, εκτιμά στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ο Μαρκ-Ολιβιέ Παντί, διευθυντής του think tank Terra Nova και συνεργάτης του Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Γαλλία βρίσκεται μπροστά σε πολιτική παράλυση, ακόμα και σε χάος.

Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση, η οποία παράλληλα είναι ενδιαφέρουσα, διότι η Γαλλία πρέπει να μάθει να δημιουργεί συνασπισμούς, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει. Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις. Το Αριστερό Μέτωπο θα πρέπει να παίξει πρωταρχικό ρόλο, αλλά θα πρέπει επίσης να κατανοήσει ότι πρέπει να συνεργαστεί, να βρει έναν συμβιβασμό με το Κέντρο. Δεν είναι βέβαια σίγουρο ότι είναι έτοιμοι να κατανοήσουν τι σημαίνει αυτό για το πρόγραμμά τους.

Τι ρόλο θα παίξει ο Μακρόν στη διαδικασία αυτή;

Θα ήταν καλύτερο να μην αναμειχθεί σε αυτή τη διαδικασία, διότι δεν γνωρίζει καθόλου πώς να δημιουργεί συνασπισμούς και θεωρείται από την Αριστερά μια πολιτική δύναμη. Δεν έχει ουδέτερο ρόλο, όπως οι πρόεδροι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Και ο Ζαν-Λικ Μελανσόν τι ρόλο θα παίξει ή εκτιμάτε ότι τα άλλα μέλη του Αριστερού Μετώπου θα τον παραμερίσουν;

Ως φαίνεται, ναι. Διότι δεν είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί. Το δήλωσε το βράδυ των εκλογών. Δεν θα διαπραγματευτούμε και θα εφαρμόσουμε όλο το πρόγραμμά μας, είπε. Δεν κατανοεί τι σημαίνει διαπραγμάτευση. Η Αριστερά προσπαθεί να τον παραμερίσει. Ορισμένοι βουλευτές του κόμματός του θα το εγκαταλείψουν και θα ενταχθούν σε άλλα κόμματα της Αριστεράς.

Σχετικά με το πρόγραμμα του Αριστερού Μετώπου, προς ποια κατεύθυνση θα κινηθούν στις διαπραγματεύσεις;

Το πρόγραμμά τους είναι ένα κλασικό αριστερό πρόγραμμα «φόρων και δαπανών». Αλλά υπάρχουν πέρα από το οικονομικό σκέλος πολιτικές πτυχές που είναι σημαντικές. Πιο συγκεκριμένα, η Αριστερά θα επικεντρωθεί στη μεταρρύθμιση του τελευταίου νόμου για τη μετανάστευση, που εγκρίθηκε με τις ψήφους των συντηρητικών. Στο οικονομικό σκέλος θα προσπαθήσουν να θεσμοθετήσουν έναν ειδικό φόρο για τους πολύ πλούσιους, μια κίνηση που έχει μεγάλο συμβολικό βάρος για την Αριστερά. Το Κέντρο μπορεί να συμφωνήσει εύκολα, καθώς η κίνηση αυτή δεν έχει μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο. Το δύσκολο ερώτημα αφορά τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, διότι η επιστροφή στο παλιό συνταξιοδοτικό σύστημα θα είναι καταστροφική για τη γαλλική οικονομία. Εκτιμώ ότι θα υπάρξουν ρεαλιστικές αποφάσεις για οικονομικά ζητήματα τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο. Οι συζητήσεις θα είναι δύσκολες, αλλά αν η Αριστερά καταγράψει κέρδη στον φόρο για τους πλούσιους και στον νόμο για τη μετανάστευση θα μπορέσουν να καταλήξουν σε συμφωνία.

Στην αντίθετη περίπτωση, αν δεν υπάρξει συμφωνία;

Υπάρχουν δύο σενάρια. Το πρώτο, το οποίο φαίνεται τώρα απίθανο, βασιζόταν στην πίεση που θα ασκούσε η Εθνική Συσπείρωση, σε περίπτωση που αναδεικνυόταν νικήτρια, στον Μακρόν για να παραιτηθεί. Ομως ο Μελανσόν δεν ζήτησε την παραίτηση Μακρόν, παρότι είχε πει ότι θα το έκανε. Αν το ήθελε, τα δύο κόμματα, του Μελανσόν και της Λεπέν, θα δημιουργούσαν μια δύσκολη κατάσταση. Το δεύτερο σενάριο βασίζεται στο ότι Μακρόν και Αριστερά δεν συμφωνούν σε κυβέρνηση συνασπισμού. Καθώς δεν μπορούν να γίνουν εκλογές πριν από το πέρασμα ενός έτους, θα υπάρξει μια κυβέρνηση η οποία δεν θα κυβερνά στην πραγματικότητα ή μια κυβέρνηση τεχνοκρατών μέχρι τις επόμενες εκλογές, τον Ιούνιο του επόμενου έτους.

Τι θα σημάνουν οι εξελίξεις αυτές για τη θέση της Γαλλίας στην Ευρώπη και για τον «μακρονισμό», θα δούμε το τέλος του;

Ετσι νομίζω, ο Μακρόν θα φαίνεται αδύναμος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν μπορεί να είναι εκ νέου υποψήφιος πρόεδρος το 2027, παράλληλα δεν έχει πλειοψηφία, ενώ μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών οι γάλλοι ευρωβουλευτές είναι σημαντικοί σε μικρές πολιτικές ομάδες στην Ακροαριστερά και την Ακροδεξιά, αλλά έχουν αδύναμη συμμετοχή στις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, και πιο συγκεκριμένα στο ΕΛΚ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο ρόλος της Γαλλίας θα εξασθενεί τα επόμενα χρόνια.

Ομως, εντός των σοσιαλδημοκρατών, οι γάλλοι ευρωβουλευτές έχουν μεγαλύτερη ομάδα.

Ναι, αλλά οι μεγαλύτερες ομάδες είναι των Ισπανών και των Ιταλών. Πάντως, ο Ραφαέλ Γκλικσμάν θα μπορούσε να παίξει έναν ρόλο στην Ευρωβουλή, εκτός και αν γίνει πρωθυπουργός στη Γαλλία – είναι ένα από τα ονόματα που ακούγεται ότι μπορεί να προταθεί. Είναι μια προσωπικότητα που θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν συνασπισμό μεταξύ Κέντρου και Αριστεράς.

Πόσο θα διαρκέσουν αυτές οι διαδικασίες μέχρι να υπάρξει κυβέρνηση;

Προς το τέλος Ιουλίου μπορεί να δούμε κάποια προσπάθεια για ανάδειξη πρωθυπουργού. Παράλληλα, χρειαζόμαστε σταθερότητα για τους Ολυμπιακούς. Θα εκπλαγώ αν έχουμε νέα κυβέρνηση πριν από το τέλος του καλοκαιριού.