عاشورا باز با سرخی لاله هایش بر سپیده صبح شکفت
«انتخاب میان رشادت یا قساوت... زیر سم ستوران پاره پاره شدن ،، کنار علقمه دست ها از دست دادن ... تشنه سر بریده شدن... لبهای خشک از عطش فرزندان خود دیدن... شلاق بیداد بر پیکر عزیزانت خوردن.. میان آتش خیمه ها امیدهایت سوختن... یا زیستن در منجلاب طمع پول و موقعیت و ریاست و در باتلاق ذلت زیستن.»