از آنروز چهار ماه میگذرد

«اولبار که به خانه ام آمدی در چارچوب در ایستاده، صدای قدم های شتابان و محکم ات که در راهرو پیچید دلم هری ریخت پایین.
بقول ما لرها " ضِرپِ پا " ت میامد. یعنی که گام برداشتن ات ضرباهنگی محکم دارد، سفت پا میکوبی!