یک یادداشت «تاریخی» در مورد یک نطق «تاریخی»!

غلامرضا بنی اسدی: کسانی که در گذشته می مانند نمی توانند به آینده برسند. این درست که باید به دیروز نظر داشت اما نه آنقدر که ما را از امروز و فردا بازدارد. اتفاقا دیروز را باید به قرائت امروز و رو به فردا تحلیل کرد. این را زمانی بر کاغذ حروف نگاری می کنم که بررسی برنامه های وزرای پیشنهادی رئیس جمهور محترم در مجلس گرامی در حال انجام است. پس می توانم اسم این نوشته را "یادداشتِ تاریخی" بگذارم. وقتی دیگران می‌توانند "نطقِ تاریخی" داشته باشند چرا من بعد از سه دهه کار رسانه‌ای نتوانم "یادداشتِ تاریخی" داشته باشم.