از بزرگترین مشکلات ایران این است که «غیرعادی‌ها، عادی شده‌اند»
آن چه که غیر عادی‌ها را به عادی تبدیل می‌کند درواقع طرز تفکر ضدتوسعه‌ای است. حاکمان و سیاست گذاران حکومتی، چون نمی‌توانند مشکلات را حل کنند، اشتغال ایجاد کنند یا تفریحی برای جوانان ایجاد کنند، با گسترش دانشگاه، می‌خواهند جوانان را سر کار بگذارند. یعنی حداقل برای ۴ سال، مطالبه ازدواج، اشتغال و امثالهم را با سرگرم کردن جوانان در دانشگاهها، مخفی می‌کنند. هیچ کشوری در جهان، به نسبت وضعیت و شرایط جامعه، تا این حد دانشگاه دولتی، غیردولتی، پیام نور، علمی کاربردی ندارد. حدود ۱۰ سال پیش یکی از دوستان من در وزارت علوم، حضور داشت و می‌گفت ما در منطقه‌ای که حتی دبیرستان نداشته، دانشگاه پیام نور داریم.