پیشگیری از خودکشی با گسترش مراکز سلامت روان/ جان‌باختن سالانه ۴۰۰۰ نفر به دلیل خودکشی در کشور
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی با تاکید بر اینکه «خودکشی» را باید یکی از فاجعه بارترین رفتارهای خاص نوع بشر تلقی نمود، نوشت: در این رفتار مهلک، آدمی از سر تعمد در پی ستاندن جان خویش و پایان بخشیدن به زندگی بر می‌آید.
به گزارش ایلنا از خبرگزاری پلیس؛ سردار «منتظرالمهدی» در ادامه یادداشت آورده است: حاصل این اقدام تباه کننده در کشور ما جان باختن سالانه بیش از ۴۰۰۰ نفر و آسیب دیدن شدید رقمی ۱۰ تا ۲۰ برابر آن است. پیامدهای ناگوار چنین مرگ و آسیبی نه تنها متوجه قربانیان و خانواده آنان، بلکه معطوف جامعه نیز می‌گردد. آنگاه که خبر مرگ کسی بر اثر عمل خودکشی نشر می‌یابد، روح انبوهی از شهروندان جامعه آزرده می‌شود و شمار زیادی از آنان در برابر چنین مرگ فاجعه‌آمیزی در غم و اندوهی جانکاه فرو می‌شوند. از همین روی چاره‌ای باید اندیشید و برای پیشگیری از وقوع آن تدبیر عالمانه‌ای کرد. ناگفته پیداست که برای پیشگیری از پدیده خودکشی، ناگزیز باید چند و چون و علل وقوع آن را باز شناخت.
پرشمارند اندیشمندان و عالمانی که پیرامون علل خودکشی، و رفتارهای «خودکشی‌گرا» سخن گفته‌اند. «امیل دورکیم» جامعه‌شناس در صدرِ عالِمانی است که بگونه‌ای «روشمند» و علمی از خودکشی سخن گفته است. او از سه نوع خودکشی نام برده است: هنجار گسستی (آنومیک)، خودخواهانه و نوع دوستانه. به زعم او آنگاه که پیوند فرد و جامعه، به سبب عواملی همچون از دست دادن شغل، رکود اقتصادی و زوال ارزش‌ها، دستخوش تلاطم می‌شود، یا پیوند فرد با همنوعانش کاهش می‌یابد، احتمال دست یازیدن به خودکشی فزونی می‌یابد. اما آسیب شناسانِ روانی، خودکشی و اقدام به خودکشی را از منظر بیماری شناختی تبیین می‌کنند.