آینه گمشدهی خانهی مسافران
زندهیاد بهرام بیضایی "مسافران" را در اواخر دههی شصت و اوایل دههی هفتاد ساخت. اما سینمای ایران امروز بیشتر از آن سالها به فیلمهایی از این دست نیاز دارد.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، افشین علا (شاعر و نویسنده) یادداشتی را درباره کارنامه هنری بهرام بیضایی (کارگردان، نمایشنامهنویس) به رشته تحریر درآورده است که در ادامه میخوانید:
زندهیاد بهرام بیضایی "مسافران" را در اواخر دههی شصت و اوایل دهه هفتاد ساخت. اما فکر میکنم سینمای ایران، امروز بیشتر از آن سالها به فیلمهایی از این دست نیاز دارد. چراکه مسافران، بر خلاف نگاه غالب در آثار اغلب روشنفکران ایرانی، بازتاب امیدواری و روشنایی در دل تاریکی است. حال شاید بسیاری از ستایندگان بیضایی، مسافران را نیز از منظر عصیان و اعتراضی دگراندیشانه ستوده باشند. همانطور که شاید مخالفانش به همین دلیل بر او بتازند. اما آنچه که در مسافران، مرا مجذوب خود کرد، نگاه عاشقانه و حماسی به پدیدهی مرگ بود. یعنی برداشت مخاطبی چون من از مسافران، چیزی بود شبیه مواجهه با جلوههای جلالی و جمالی برخی مضامین مولانا در غزلیات شمس. مضامین نابی که بر قامت پدیدهای چون مرگ، به جای مرثیه، جامهی شادی و امیدواری میپوشاند. مثل: