"Дев ва Пакана", катта одамлар ва жамиятнинг қалби
Ҳар бир жамиятнинг ютуғи ва қадрияти унинг инсонлари билан ўлчанади. Бу мақолада биз икки алоҳида, аммо бир-бири билан уйғун боғланган воқеани муҳокама қиламиз: ёзувчи ва киноижодкор Мурод Муҳаммад Дўстнинг "Дев ва Пакана" фильми ҳамда Ғайрат Дўстов исмли ватандошимиз атрофида юз берган воқеалар.
"Дев ва Пакана" — жамиятнинг рамзий образи
Мурод Муҳаммад Дўстнинг асарлари ҳар доим ўзининг чуқур маънолари билан ажралиб туради. Режиссёр Жаҳонгир Қосимовнинг "Дев ва Пакана" фильми ёзувчининг ижодий меросидан илҳомланган ҳолда суратга олинган. Фильмдаги бош қаҳрамон — жуссаси катта йигит — қалби катта, ор-номусли инсонларнинг рамзий образи сифатида талқин қилинган.
Обид Асомов ижросидаги шедеврал монолог фильмнинг кулминацион нуқтаси бўлиб, инсон қалбидаги чексиз меҳр, ўзаро ҳурмат ва қалбининг катталиги дунёни ўлчашда асосий мезон эканлигини кўрсатади. "Сен катта одамсан, сен буларга ўхшамайсан," дейди Зулфиқор, ва бу гап фильмнинг асосий ғоясини ифода этади.
Ғайрат Дўстов: жамиятнинг қалбини уйғотган қаҳрамон
Ғайрат Дўстов исмли ватандошимиз бутун Ўзбекистонда ҳақиқий сенсацияга айланди. Биргина чиқиши орқали у жамиятнинг бир бўлаги бўлиш, адолат ва ҳақиқат учун овоз кўтариш қандай муҳимлигини кўрсатди. Унинг заправкадаги чиқиши нафақат юртдошларимиз, балки бутун дунё учун катта дарс бўлди.
Ғайрат Дўстовнинг ҳибсга олиниши ва кейинчалик жамоатчиликнинг қўллаб-қувватлаши жамиятдаги адолат ва бирдамликнинг уйғонишига ёрқин мисол бўлди. Ҳайратланарли жиҳати, ўнлаб адвокатлар ўз вақти ва имкониятларини сарфлаб, Дўстовнинг ҳуқуқларини ҳимоя қилиш учун судга боришди. Бу инсонларнинг қалб катталиги, виждони ва инсонийликнинг рамзи сифатида намоён бўлди.
Қалб катталиги ва жамият бирдамлиги
"Дев ва Пакана" фильмида айтилганидек, жамиятнинг ҳақиқий қадрияти унинг инсонлари билан ўлчанади. Ғайрат Дўстов ҳам худди шу принципни амалий жиҳатдан намоён қилди. Унинг бошига қоп кийгизиш мумкин эди, аммо халқ унинг бошига ҳурмат тожини кийдириб бўлди.
Жамиятда ҳар доим майда одамлар ҳам, қалби катта одамлар ҳам бўлади. Аммо "Дев ва Пакана"даги Зулфиқор айтганидек: "Мен дунёни сен билан ўлчайман." Ғайрат Дўстов ва уни қўллаб-қувватлаган юртдошларимиз — айнан шундай катта одамлардир.
Хулоса
Ҳаётда ҳамма нарса пул ёки манфаат билан ўлчанмайди. Унинг чинакам қиймати меҳр, виждон ва қалб катталиги билан белгиланади. "Дев ва Пакана" фильмининг қаҳрамонлари ва Ғайрат Дўстов каби инсонлар бизга дунёнинг ҳақиқий қиймати нималигини кўрсатди. Биз улардан ўрганишимиз керак бўлган энг катта дарс — инсон сифатида ҳаётда ўз ўрнимизни топиш ва бошқаларга қўл ёзишдан ҳеч қачон тўхтамасликдир.
"Дев ва Пакана" — жамиятнинг рамзий образи
Мурод Муҳаммад Дўстнинг асарлари ҳар доим ўзининг чуқур маънолари билан ажралиб туради. Режиссёр Жаҳонгир Қосимовнинг "Дев ва Пакана" фильми ёзувчининг ижодий меросидан илҳомланган ҳолда суратга олинган. Фильмдаги бош қаҳрамон — жуссаси катта йигит — қалби катта, ор-номусли инсонларнинг рамзий образи сифатида талқин қилинган.
Обид Асомов ижросидаги шедеврал монолог фильмнинг кулминацион нуқтаси бўлиб, инсон қалбидаги чексиз меҳр, ўзаро ҳурмат ва қалбининг катталиги дунёни ўлчашда асосий мезон эканлигини кўрсатади. "Сен катта одамсан, сен буларга ўхшамайсан," дейди Зулфиқор, ва бу гап фильмнинг асосий ғоясини ифода этади.
Ғайрат Дўстов: жамиятнинг қалбини уйғотган қаҳрамон
Ғайрат Дўстов исмли ватандошимиз бутун Ўзбекистонда ҳақиқий сенсацияга айланди. Биргина чиқиши орқали у жамиятнинг бир бўлаги бўлиш, адолат ва ҳақиқат учун овоз кўтариш қандай муҳимлигини кўрсатди. Унинг заправкадаги чиқиши нафақат юртдошларимиз, балки бутун дунё учун катта дарс бўлди.
Ғайрат Дўстовнинг ҳибсга олиниши ва кейинчалик жамоатчиликнинг қўллаб-қувватлаши жамиятдаги адолат ва бирдамликнинг уйғонишига ёрқин мисол бўлди. Ҳайратланарли жиҳати, ўнлаб адвокатлар ўз вақти ва имкониятларини сарфлаб, Дўстовнинг ҳуқуқларини ҳимоя қилиш учун судга боришди. Бу инсонларнинг қалб катталиги, виждони ва инсонийликнинг рамзи сифатида намоён бўлди.
Қалб катталиги ва жамият бирдамлиги
"Дев ва Пакана" фильмида айтилганидек, жамиятнинг ҳақиқий қадрияти унинг инсонлари билан ўлчанади. Ғайрат Дўстов ҳам худди шу принципни амалий жиҳатдан намоён қилди. Унинг бошига қоп кийгизиш мумкин эди, аммо халқ унинг бошига ҳурмат тожини кийдириб бўлди.
Жамиятда ҳар доим майда одамлар ҳам, қалби катта одамлар ҳам бўлади. Аммо "Дев ва Пакана"даги Зулфиқор айтганидек: "Мен дунёни сен билан ўлчайман." Ғайрат Дўстов ва уни қўллаб-қувватлаган юртдошларимиз — айнан шундай катта одамлардир.
Хулоса
Ҳаётда ҳамма нарса пул ёки манфаат билан ўлчанмайди. Унинг чинакам қиймати меҳр, виждон ва қалб катталиги билан белгиланади. "Дев ва Пакана" фильмининг қаҳрамонлари ва Ғайрат Дўстов каби инсонлар бизга дунёнинг ҳақиқий қиймати нималигини кўрсатди. Биз улардан ўрганишимиз керак бўлган энг катта дарс — инсон сифатида ҳаётда ўз ўрнимизни топиш ва бошқаларга қўл ёзишдан ҳеч қачон тўхтамасликдир.