خانوادۀ کلمن که پنج سال را در اسارت طالبان سپری کرده از طالبان و شبکه حقانی در امریکا شکایت کردند
موتلی رایس، یک شرکت بزرگ دعواهای حقوقی در امریکا، شکایتی را علیه شبکه حقانی و طالبان تنظیم کرده است. این شرکت به‌تازگی با نشر گزارشی اعلام کرده که این شکایت از سوی خانوادهٔ کیتلن کلمن، که پنج سال را در اسارت شبکه حقانی در افغانستان گذرانده، به تاریخ ۸ نوامبر در محکمهٔ منطقه‌ای پنسیلوانیا امریکا ارائه شده است.
در ادامه آمده است که این قضیه به دنبال پاسخگو قرار دادن دو «سازمان تروریستی خارجی» به دلیل «رنج غیرقابل‌تصور و وحشیانه» است که بر خانواده کلمن در پنج سال اسارتشان تحمیل شده است.
بر اساس گزارش، خانوادهٔ کلمن در زندان مورد حمله و ضرب‌وشتم، حبس بدون موجب، و ایجاد عمدی ناراحتی عاطفی شدید قرار گرفته‌اند.
شرکت موتلی رایس افزوده است که در این شکایت آمده که زندگی کیتلن هرگز مثل قبل نخواهد بود، زیرا او همواره با تأثیرات جسمی و روانی ناشی از اسارت خود مبارزه خواهد کرد. بدتر از آن، فرزندان او که در دوره گروگان‌بودن به دنیا آمدند، تا آخر عمر این آسیب را تحمل خواهند کرد.
در شکایت آمده است که کیتلن در دوران اسارت سه فرزند به دنیا آورد و یک مورد سقط جنین اجباری داشت.
کلمن و همسرش در سال ۲۰۱۲ هنگام سفر به افغانستان توسط طالبان ربوده شدند. قابل ذکر است که این زوج زمانی ربوده شدند که همسر آقای کلمن حدود هفت ماهه باردار بود. این خانواده نزدیک به پنج سال در اسارت طالبان که آن زمان بر ضد نظام جمهوری در افغانستان می‌جنگیدند، باقی ماند تا اینکه در سال ۲۰۱۷ در پی درگیری در منطقۀ مرزی بین افغانستان و پاکستان توسط نیروهای پاکستانی آزاد شدند.
گزارش افزوده است که در این شکایت ادعا شده که شبکه حقانی و طالبان از اسارت خانوادهٔ کلمن به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف «تروریستی» خود استفاده کرده‌اند.
در گزارش به نقل از مایکل السنر، وکیل موتلی رایس، آمده است که آن‌ها متعهد هستند که شبکهٔ حقانی و طالبان را در قبال این اقداماتشان پاسخگو بدانند.
با این حال، اختر راسخ، آگاه حقوقی، می‌گوید، اگر این شکایت مورد بررسی قرار بگیرد، حقانی و طالبان به محاکم بین‌المللی کشانیده خواهند شد. «درج قضایای سرکشی از حقوق بشر بالای هر نهاد دولتی یا غیردولتی، تروریستی، مسلح یا غیر مسلح صورت می‌گیرد، نمایشی نیست. این قضایا اگر توسط وکلا و حقوق‌دانان به پیش برود، بررسی شدنی است. اگر بررسی شود، من مطمئن هستم که گروه‌های شبکهٔ حقانی به محاکم بین‌المللی هاگ کشانیده خواهند شد.»
خانوادهٔ کلمن درحالی به موتلی رایس در مورد زندانی شدن و بدرفتاری در زندان از سوی طالبان و شبکهٔ حقانی شکایت کرده که در حال حاضر برخی از شهروندان امریکایی به شمول محمودشاه حبیبی به اساس ادعاها در زندان طالبان هستند.
احمد شاه حبیبی، برادر محمودشاه حبیبی، در این مورد به رادیو آزادی گفت: «محمودشاه حبیبی تقریباً دوسال و سه ماه می‌شود که در زندان طالبان است. خیلی کوشش کردیم و از حکومت طالبان خواستیم که با محمود شاه حبیبی ملاقات کنیم یا تماس تلفنی داشته باشیم. پدر و مادر ما بسیار ضعیف و مریض هستند و علت آن زندانی‌بودن محمودشاه حبیبی است. خواست ما از طالبان این است که برای ما اجازۀ ملاقات یا تماس تلفنی داده شود.»
احمد شاه حبیبی پیش از این به رادیو آزادی گفته بود که یک عضو طالبان به او گفته است که حکومت طالبان پس از بازداشت، محمود شاه حبیبی را به شبکۀ القاعده سپرده‌اند.
محمودشاه حبیبی، رئیس پیشین ادارۀ هوانوردی ملکی، از ماه اسد ۱۴۰۱ به این سو در کابل ناپدید شده است.
با این حال، متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجۀ امریکا، به تاریخ هشتم اگست سال روان میلادی در یک نشست خبری در واشنگتن گفته بود که بارۀ وضعیت آن امریکایی‌ها، محمودشاه، رایان کوربت و جورج گلیزمن، شدیداً نگران هستند که به ناحق در افغانستان بازداشت شده‌اند و در هر بار با طالبان موضوع توقیف آنان را مطرح می‌کنند.
در ادامه آمده است که این قضیه به دنبال پاسخگو قرار دادن دو «سازمان تروریستی خارجی» به دلیل «رنج غیرقابل‌تصور و وحشیانه» است که بر خانواده کلمن در پنج سال اسارتشان تحمیل شده است.
بر اساس گزارش، خانوادهٔ کلمن در زندان مورد حمله و ضرب‌وشتم، حبس بدون موجب، و ایجاد عمدی ناراحتی عاطفی شدید قرار گرفته‌اند.
شرکت موتلی رایس افزوده است که در این شکایت آمده که زندگی کیتلن هرگز مثل قبل نخواهد بود، زیرا او همواره با تأثیرات جسمی و روانی ناشی از اسارت خود مبارزه خواهد کرد. بدتر از آن، فرزندان او که در دوره گروگان‌بودن به دنیا آمدند، تا آخر عمر این آسیب را تحمل خواهند کرد.
در شکایت آمده است که کیتلن در دوران اسارت سه فرزند به دنیا آورد و یک مورد سقط جنین اجباری داشت.
کلمن و همسرش در سال ۲۰۱۲ هنگام سفر به افغانستان توسط طالبان ربوده شدند. قابل ذکر است که این زوج زمانی ربوده شدند که همسر آقای کلمن حدود هفت ماهه باردار بود. این خانواده نزدیک به پنج سال در اسارت طالبان که آن زمان بر ضد نظام جمهوری در افغانستان می‌جنگیدند، باقی ماند تا اینکه در سال ۲۰۱۷ در پی درگیری در منطقۀ مرزی بین افغانستان و پاکستان توسط نیروهای پاکستانی آزاد شدند.
گزارش افزوده است که در این شکایت ادعا شده که شبکه حقانی و طالبان از اسارت خانوادهٔ کلمن به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف «تروریستی» خود استفاده کرده‌اند.
در گزارش به نقل از مایکل السنر، وکیل موتلی رایس، آمده است که آن‌ها متعهد هستند که شبکهٔ حقانی و طالبان را در قبال این اقداماتشان پاسخگو بدانند.
با این حال، اختر راسخ، آگاه حقوقی، می‌گوید، اگر این شکایت مورد بررسی قرار بگیرد، حقانی و طالبان به محاکم بین‌المللی کشانیده خواهند شد. «درج قضایای سرکشی از حقوق بشر بالای هر نهاد دولتی یا غیردولتی، تروریستی، مسلح یا غیر مسلح صورت می‌گیرد، نمایشی نیست. این قضایا اگر توسط وکلا و حقوق‌دانان به پیش برود، بررسی شدنی است. اگر بررسی شود، من مطمئن هستم که گروه‌های شبکهٔ حقانی به محاکم بین‌المللی هاگ کشانیده خواهند شد.»
خانوادهٔ کلمن درحالی به موتلی رایس در مورد زندانی شدن و بدرفتاری در زندان از سوی طالبان و شبکهٔ حقانی شکایت کرده که در حال حاضر برخی از شهروندان امریکایی به شمول محمودشاه حبیبی به اساس ادعاها در زندان طالبان هستند.
احمد شاه حبیبی، برادر محمودشاه حبیبی، در این مورد به رادیو آزادی گفت: «محمودشاه حبیبی تقریباً دوسال و سه ماه می‌شود که در زندان طالبان است. خیلی کوشش کردیم و از حکومت طالبان خواستیم که با محمود شاه حبیبی ملاقات کنیم یا تماس تلفنی داشته باشیم. پدر و مادر ما بسیار ضعیف و مریض هستند و علت آن زندانی‌بودن محمودشاه حبیبی است. خواست ما از طالبان این است که برای ما اجازۀ ملاقات یا تماس تلفنی داده شود.»
احمد شاه حبیبی پیش از این به رادیو آزادی گفته بود که یک عضو طالبان به او گفته است که حکومت طالبان پس از بازداشت، محمود شاه حبیبی را به شبکۀ القاعده سپرده‌اند.
محمودشاه حبیبی، رئیس پیشین ادارۀ هوانوردی ملکی، از ماه اسد ۱۴۰۱ به این سو در کابل ناپدید شده است.
با این حال، متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجۀ امریکا، به تاریخ هشتم اگست سال روان میلادی در یک نشست خبری در واشنگتن گفته بود که بارۀ وضعیت آن امریکایی‌ها، محمودشاه، رایان کوربت و جورج گلیزمن، شدیداً نگران هستند که به ناحق در افغانستان بازداشت شده‌اند و در هر بار با طالبان موضوع توقیف آنان را مطرح می‌کنند.