ابعاد قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در مورد فلسطین/ امکان‌سنجی وتوی عضویت کامل فلسطین توسط آمریکا در شورای امنیت
کارشناس مسائل منطقه گفت: اصل قضیه این است که آیا تشکیل کشور مستقل فلسطین و لایه‌های مختلف آن توسط قدرت‌های بزرگ جهان تأیید می‌شود یا آنها سناریوی دیگری مدنظر دارند؟
علی‌اصغر زرگر، کارشناس مسائل منطقه با اشاره به تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در خصوص عضویت کامل فلسطین در این نهاد بین‌المللی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: ریشه این موضوع به طرح دو کشوری برمی‌گردد و از سالیان دور بنا بود که طرح دو کشوری اجرایی شود که نظر سازمان ملل متحد هم در این میان مطرح بود ولی در آن زمان مسأله تفاوت داشت و مخالف دو کشوری بودند و در واقع جنگ‌های اعراب و اسرائیل هم شاید ریشه در همین نظر داشته است. شاید انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها در آن زمان مخالف بودند ولی در عین حال این امکان وجود داشت که اگر در آن زمان توافق حاصل می‌شد، این مسائل طی ۶۰ تا ۷۰ سال گذشته از بین می‌رفت و مشکلات تا این حد به وجود نمی‌آمد. در اینجاست که می‌بینیم سازمان ملل متحد بارها به نفع فلسطینی‌ها در رابطه با شهرک‌سازی و محکوم کردن اسرائیل و غیره وارد عمل می‌شود ولی گوش شنوایی در این راستا از جانب اسرائیل، آمریکا و متحدانش وجود نداشته است.
وی ادامه داد: حالا با رأی اکثریتی که اخیراً در مجمع عمومی سازمان ملل به نفع فلسطینی‌ها داده شده که بر پایه نظر جامعه بین‌الملل است تا یک کشور فلسطینی تشکیل شود، یک ظرفیت به نفع فلسطین ایجاد شده است ولی اصل قضیه اجرای مفاد مربوط به آن است و حالا باید دید که این موضوع قرار است چگونه اجرا شود و بعد هم چگونه غزه و کرانه باختری به یکدیگر متصل خواهد شد تا یک کشور فلسطینی را تشکیل دهند. اصل قضیه این است که آیا مثلا اگر چنین کشوری تشکیل شود حالا تحت نظارت سازمان ملل متحد یا حتی از طریق یک مذاکرات بین‌المللی تشکیل می‌شود و قدرت‌ها در مدیریت آن دخیل هستند یا خیر؟ با مثلاً اینکه آیا انبوهی از فلسطینیان که به این منطقه مهاجرت کردند و در کشورهای دیگر مستقر هستند حالا در کمپ‌های نزدیک مثلاً در اردن، مصر یا در سوریه و لبنان هستند می‌توانند به این سرزمین برگردند یا خیر؟