چرا اسکندر دوست داشت خود را خونخواه داریوش معرفی کند؟

کتاب اسکندر و سلوکیان در ایران دربردارنده آگاهی‌های فشره پیرامون اسکندر و جانشینان او است. زمینه‌های کتاب درباره اوضاع جغرافیای سیاسی، نبردها، تصرف بابل - شوش و پارسه، سیاست شهرسازی، ضرب سکه، دین در عصر سلوکی، خط و زبان، صنعت، کشاورزی و غیره است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، کتاب اسکندر و سلوکیان در ایران نوشته مهرداد نوری مجیری (خواجه نوری) در ۵۰۰ نسخه، به قیمت ۹۰۰۰۰ تومان و ۲۹۹ صفحه توسط انتشارات ندای تاریخ منتشر شده است.

هنگامی که اسکندر سوم مقدونی به پادشاهی رسید و پس از درگذشت هماورد او داریوش سوم، دوره سلطنت پادشاهان بزرگ دودمان هخامنشی در ایران به پایان رسید. اسکندر مقاومت ایرانیان شرقی را با خشونت بسیار درهم شکست. برای یونانیان عمل مخاطره‌آمیز اسکندر؛ لشکرکشی تنبیهی درمقابل انتقام لشکرکشی خشایارشاه به یونان بود. اما هدف واقعی خود اسکندر فتح شاهنشاهی هخامنشی و استقرار فرمانروایی خود بر مناطق میان یونان و هند بود که به تدریج برای معاصران و همراهانش روشن شد. تلاش‌های اسکندر برای جلب پذیرش و حمایت خود ایرانیان نظیر وانمود کردن عمل خویش به عنوان انتقامجویی از قاتل داریوش با پذیرش آداب و عادات ایرانیان، پوشیدن لباس‌های ایرانی، استقرار واحدهای نظامی محلی، ازدواج با شاهدخت‌های ایرانی یا سپردن مشاعل مهمی مانند مقام ساتراپی به اشراف ایرانی پیرامون خود برای بسیاری از مردم قابل درک نبود. با این حال ثابت شده است این هخامنشی‌گرایی چنان که تاکنون تصور می‌شده پس از مرگ داریوش تجلی نکرده بلکه با رسیدن او به اراضی امپراطوری هخامنشی بروز کرده است. کشف این واقعیت مبتنی است بر تحلیل مفصل تاریخ غرب درمورد اسکندر. بر مبنای این تاریخ، اسکندر نه فقط با شرایط مشروعیت حقانیت شاهان هخامنشی کاملا آشنا بود بلکه کشته شدن داریوش به دست ایسوس باعث شد که اسکندر آسانتر بتواند پشتبیبانی مردم ایران را به دست آورد.